Sampaguita, de nationale bloem van de Filippijnen, wordt in de tropen gekweekt, vooral vanwege zijn rijke geur. Hier is een gedetailleerde kijk op de prominente kenmerken en toepassingen van deze bedwelmende bloem.
Volgens een Filippijnse legende groeide een jasmijnstruik op het graf van een noodlottige minnaar die wachtte tot de ander een belofte nakwam. De naam sampaguita is dus afgeleid van de woorden "sampai kita", wat "ik beloof je" betekent.
Sampaguita is de algemene naam voor Jasminum sambac in de Filippijnen. Het is een bloeiende struik met kleine geurende witte bloemen en is een soort jasmijn. Hij komt oorspronkelijk uit Zuidwest- en Zuid-Azië en wordt verondersteld voor het eerst te zijn ontstaan in de Himalaya. Het werd in de 17e eeuw door sommige reizigers naar de Filippijnen gebracht. Het maakt nu echter deel uit van het prachtige landschap van het land en ook van de cultuur.
In tegenstelling tot andere soorten jasmijn, is sampaguita een tropische groenblijvende struik die het hele jaar door bloeit in een tropisch klimaat. Hoewel de grootte van de bloemen kleiner is dan die van sommige andere soorten, is hij veel geuriger dan de andere.
Classificatie en nomenclatuur
Koninkrijk: Plantae
Afdeling: Magnoliophyta
Klasse: Magnoliopsida
Bestellen: Lamiales
Familie: Oleaceae
Geslacht: Jasminum
Soorten: J. sambac
Sampaguita staat in het gewone Engels bekend als "Arabische jasmijn", hoewel het geen inwoner is van Arabië. Vroege Chinese verslagen vermelden dat de oorsprong van de struik in Zuidoost-Azië ligt.
Arabische en Perzische reizigers en handelaars, bedwelmd door zijn sterke en zoete geur, namen de struik mee naar hun eigen land en cultiveerden ze in tuinen. In 1789 classificeerde een Schotse botanicus, William Aiton, de struik in Jasminum geslacht (onder de stam Jasmineae) en noemde het "Arabische jasmijn", gebaseerd op de misvatting dat de plant afkomstig was uit Arabië.
Jasmijn is ook een van de drie nationale bloemen van Indonesië en staat bekend als 'melati putih'. In Hindi is het algemeen bekend als Moghra, in het Arabisch als Vol, in het Perzisch als Yasmeen, en in het Chinees als Mo Li Hua.
Verschijning
Sampaguita is een groenblijvende wijnstok of struik die groeit tot een hoogte van 1,6 ft tot 9,9 ft. De bladeren van de plant zijn eivormig en komen meestal voor in kransen van drie. De bloemen van sampaguita kunnen voorkomen in trossen van 3-4 tot een bos van 11-12. Het heeft 8-10 kelktanden die 5 tot 8 mm lang en erg slank zijn. Ze groeien aan het einde van de takken en zijn wit van kleur met een zeer bedwelmende geur. Ze bloeien het hele jaar door; de knoppen gaan echter 's nachts open en' s ochtends dicht. Ook hebben de bloemen de neiging om binnen een dag of twee te verwelken.
Sampaguita of Jasminum sambac heeft verschillende cultivars die verschillen in grootte, aantal bloembladen en hun vorm. Enkele van de bekende cultivars zijn:
Maid of Orleans
Het heeft vijf of meer ovaalvormige bloembladen in een enkele laag en wordt over het algemeen Mograw, Motiya of Bela genoemd. Deze variëteit is ook algemeen bekend als sampaguita en pikake.
Groothertog van Toscane
De bloemen hebben een dubbele laag bloemblaadjes en lijken op kleine witte rozen. Ze zijn niet erg geurig in vergelijking met andere cultivars. Ze worden gewoonlijk "Rose jasmijn" of "Butt Mograw" genoemd; ze staan echter bekend als kampupot in de Filipijnen.
Bella van India
Het heeft langwerpige bloembladen die in enkele of dubbele lagen voorkomen.
Teelt
Sampaguita-bloem is gemakkelijk te kweken en vereist minder arbeid. Het type met één bloemblad bloeit het hele jaar door en is minder geurig dan het type met twee bloembladen dat bloeit in de zomer. De struik kan overleven in elke goed doorlatende grond, maar heeft voor zijn groei veel zonlicht nodig. Er zijn bepaalde stappen om een goede groei van sampaguita te garanderen:
- Sampaguita wordt vermeerderd met stengelstek, die in een goed voorbereide grond moet worden geplant, zodat de wortels goed contact met de grond hebben.
- 8- tot 10-inch lange stelen worden gesneden en geplant in geperforeerde plastic zakken gevuld met aarde voordat ze worden getransplanteerd. De stengels moeten dagelijks worden bewaterd en wanneer de scheuten verschijnen, zijn de stelen klaar om getransplanteerd te worden.
- De Sampaguita-struik moet worden geplant met een ruimte van minimaal 24 tot 36 inch tussen elke struik. Door ervoor te zorgen dat elke struik het benodigde vocht uit de grond krijgt, zal dit helpen bij een goede groei en bloei.
- De struiken moeten regelmatig worden bewaterd en gewied.
- Volledig afgebroken organische meststoffen zijn het beste om de voedingswaarde van de bodem te verhogen. Een minimum tussenruimte van zes maanden wordt aanbevolen voor het behandelen van de grond met meststoffen.
- Snoeien moet worden gedaan nadat de bloemen zijn uitgebloeid, om de plant in een slanke vorm te houden.
- Als je in een pot plant, houd er dan rekening mee dat je van pot moet wisselen, want de wortels van sampaguita planten zullen de pot ontgroeien.
Toepassingen
De bestanddelen van sampaguita zijn ijzer, glycoside, tannine, vetten, silicium en calciumoxalaat, waardoor het voor verschillende cosmetische en medicinale doeleinden kan worden gebruikt.
- Olie gewonnen uit sampaguita-bloem wordt gebruikt in cosmetica, zoals parfums, deodorants, haaroliën en andere lotions voor lichaamsverzorging.
- Geurige sampaguita wordt gebruikt voor haarversiering in de Filippijnen, India en China.
- De sampaguita wordt gebruikt als kruidengeneesmiddel; veel mensen gebruikten het ter verlichting van aandoeningen zoals hoofdpijn, koorts, hoesten, diarree en buikpijn. Sampaguita-bloemblaadjes worden gebruikt voor het bereiden van kruidenthee.
- Sampaguita-wortels worden gebruikt voor de behandeling van snijwonden en slangenbeet. De bladeren en bloemen bevatten ook ingrediënten voor gebruik als koortswerende middelen en decongestiva.
- Een slinger gemaakt van deze bloemen wordt gebruikt om gasten te verwelkomen. In veel van de landen wordt sampaguita als gunstig beschouwd en wordt het gebruikt bij religieuze ceremonies.
- Oliën die uit de bloem en de bladeren worden gewonnen, worden gebruikt om kaarsen te maken voor aromatherapie.
- Sampaguita-extracten worden gebruikt voor het maken van massageoliën en zeep.
Symboliek
De sampaguita-bloem symboliseert hoop, zuiverheid, toewijding, trouw, kracht en toewijding. De hemelse geur maakte het ooit tot een belangrijke plant in tuinen van verschillende keizers. Het wordt nog steeds gebruikt als een geschenk voor een paar om het vertrouwen in hun relatie te ioniseren. Sampaguita is ook een belangrijk onderdeel van religieuze offers om toewijding aan iemands geloof en overtuiging te tonen. Kaarsen en essence sticks ingebed met oliën van sampaguita worden gebruikt om huizen te zuiveren en er wordt aangenomen dat ze het kwaad op afstand houden. De kleine witte bloem heeft veel betekenis. Het leert ook dat je zelfs met een kort leven als de sampaguita-bloem een goede verandering in je omgeving kunt brengen.
