Bekerplanten zijn uniek omdat ze vleesetend zijn en zich voeden met insecten door ze op te sluiten in bekerachtige structuren. Deze Gardenerdy-post geeft je nog meer verbazingwekkende feiten en informatie over de bekerplant die je waarschijnlijk niet kende.
Ooit gedacht dat er een zou bestaan 'fabriek' die zijn prooi zou vangen, doden en dan opeten? Werkelijk? Is dat zelfs mogelijk? Jawel! Dat zijn de wonderbaarlijke werken van Moeder Natuur dat het je gewoon met ontzag achterlaat als je zulke verbazingwekkende en ongelooflijke feiten leert kennen. Een van die planten is de ‘bekerplant’.
Studeren over de bekerplant is een fascinerend onderwerp voor botanici en plantenliefhebbers over de hele wereld. Dit komt omdat u met deze variëteit meer te weten komt over de vleesetende aanpassing van planten. De wetenschappelijke namen zijn Nepenthes sp. en Sarracenia sp. In de natuur komen ongeveer 670 plantensoorten voor, behorend tot negen families, die vleesetende kenmerken vertoonden. Elk van deze is begiftigd met unieke eigenschappen om hun toekomstige prooien te vangen, te doden en voedingsstoffen af te leiden. Laten we eens kijken naar enkele feiten over deze plant om meer te begrijpen over het overlevingsmechanisme van vleesetende planten.
Fascinerende feiten
Bekerplanten zijn algemeen bekend onder de naam, insectenetende planten. Ze zijn zo genoemd vanwege de insectenvangende functie (valkuil) die een waterkan simuleert. Je kunt ze herkennen aan het kleurrijke komvormige blad dat bedoeld is om insecten te lokken (vlinders, sprinkhanen, krekels), meestal vergezeld van een ronde kap of snavelachtig deksel. Zoek naar feiten over groene of paarse bekerplanten en je zult merken dat elke soort een gevarieerd gekleurde valkuil en bloem heeft die ze allemaal van andere onderscheidt.
Classificatie
Over de taxonomische classificatie van bekerplant gesproken, er zijn twee grote families, namelijk Sarraceniaceae (geslachtsnaam Sarracenia), en Nepenthaceae (geslachtsnaam Nepenthes). De eerste is in wezen aangepast aan tropische streken, terwijl de laatste wordt aangetroffen in gematigde en koude klimatologische omstandigheden. En de wetenschappelijke naam van het meest voorkomende type bekerplant is Sarracenia purpurea.
Habitat
Een interessant feit is de aanpassing van zijn habitat. Als je hun natuurlijke verspreiding bekijkt, zul je zien dat de meeste van hen groeien in moerassen of bodems die stikstof (een essentiële voedingsstof voor planten) en andere minerale voedingsstoffen missen. Sommigen van hen zijn ook aangepast in sterk zure grond, waar andere reguliere planten niet kunnen gedijen. Simpel gezegd, waterkruikplanten vullen het tekort aan stikstof en voedingsstoffen in de bodem aan door insecten te vangen en zich ermee te voeden.
Voeding
Net als bij andere vleesetende planten, is een bekerplant aangepast met speciale kenmerken. Zo trekt een kleurrijke valkuil zijn prooi aan, waarvan de binnenkant gevuld is met enzymatische vloeistof voor verdrinkende en verterende insecten. Ook zijn de zijkanten van de valkuil glad en bekleed met afgebogen borstelharen, waardoor het moeilijk is voor de insecten om omhoog te klimmen en uit de val te ontsnappen. Dus zodra een insect op de val belandt, is het bijna onmogelijk om er levend uit te komen.
Voortplanting
Bekerplanten en andere vleesetende planten planten zich voort door middel van seksuele voortplanting, waarbij de mannelijke en vrouwelijke gameet zich bevruchten om zaden te vormen. Afhankelijk van de soort verschilt de bloeitijd. Bovendien worden sommige cultivars op aseksuele wijze vermeerderd, zoals stekken en delen van plantendelen. Commerciële productie van bekerplanten wordt gedaan door middel van weefselkweek.
Zorg
Bekerplant samen met zonnedauwplanten en Venusvliegenvanger zijn de meest gekweekte vleesetende kamerplanten. Als je een voorliefde hebt voor kruikplanten, koop dan de zaden of de jonge boompjes van weefselgekweekte planten bij je plaatselijke kwekerij. Plant ze in zonovergoten gebieden, bij voorkeur met zure grond. Voor een succesvolle kweek moeten de kweekomstandigheden zo ver worden gehouden dat ze op hun natuurlijke habitat lijken.
Een belangrijk probleem dat alle vleesetende planten gemeen hebben, is de verhoogde bedreiging voor hun instandhouding. In het huidige scenario zijn sommige soorten bekerplanten en andere vleesetende plantensoorten opgenomen in de lijst met bedreigde planten, wat voornamelijk te wijten is aan oververzameling van plantenspecimens en vernietiging van habitats. Het is dus onze verantwoordelijkheid om te voorkomen dat deze verbazingwekkende planten uit het wild worden geoogst, ze te behouden en de biodiversiteit van de natuur te behouden.
