Dit artikel legt in detail verschillende soorten meststoffen uit en hun toepassingen met betrekking tot het leveren van voedingsstoffen aan planten en het handhaven van de kwaliteit van de bodem.
Meststoffen zijn complexe chemische verbindingen die nodig zijn voor een goede groei en ontwikkeling van planten. Ze worden ofwel aan de grond toegevoegd of in vloeibare vorm op de bladeren van de planten aangebracht. Ze kunnen grofweg worden onderverdeeld in twee soorten: organische en anorganische meststoffen. Organische meststoffen omvatten - koeienmest, groenbemester, organische compost, enz. De anorganische zijn chemische stoffen die speciaal voor een bepaald doel zijn bereid. Ze staan ook bekend als chemische meststoffen en zijn meestal verkrijgbaar in een poedervormig en korrelig uiterlijk. Sommigen van hen zijn ook vervaardigd in de vorm van vloeistof.
Meststoffen leveren voornamelijk drie belangrijke voedingsstoffen aan de bodem. Ze zijn - Stikstof (N), Fosfor (P) en Kalium (K). Daarom worden ze gewoonlijk NPK-meststoffen genoemd.
Meststoffen met stikstofgehalte
In elk van deze typen wordt de daarin aanwezige stikstof op een bepaalde manier gecombineerd met andere elementen.
Ureum
Bij toepassing van dit type wordt de daarin aanwezige stikstof omgezet in ammoniak. Het lost gemakkelijk op in water en kan snelle resultaten laten zien. Het wordt gevonden in de vorm van korrels of pellets en is wit van kleur. Vanwege de neiging om vocht uit de lucht op te nemen, is het vaak bedekt met een dunne laag niet-hygroscopisch materiaal. Normaal gesproken wordt het tijdens de zaaitijd aangebracht. Er moet echter voor worden gezorgd dat het geen fysiek contact maakt met de zaden.
Organische meststoffen met stikstofgehalte
Bloedmeel, oliekoeken en vismest zijn enkele voorbeelden van dit type. Stikstof die daarin aanwezig is, moet door bacteriële werking worden omgezet in een bruikbare vorm. Het is een langzaam proces en wordt daarom samen met enkele snelwerkende meststoffen gebruikt. Het voordeel van deze voorbeelden is dat ze ook enkele andere elementen bevatten die de planten nodig hebben. Oliekoeken bevatten bijvoorbeeld sporen van fosfor en potas, en ook van organisch materiaal in grote hoeveelheden.
Meststoffen met fosforgehalte
Het belangrijkste ingrediënt van de fosforhoudende meststoffen zijn van nature voorkomende of kunstmatig gesynthetiseerde fosfaten. Hieronder worden twee voorbeelden beschreven:
Beendermeel
Er zijn twee soorten van dit type meststof: rauw en gestoomd. Rauw beendermeel bevat fosfor en weinig stikstof en is onoplosbaar in water. Aan de andere kant is stikstof afwezig in gestoomd beendermeel vanwege stomen onder hoge druk. Het is vrij broos, kan tot poeder worden vermalen en is goed voor die bodems die zuur van aard zijn. Het wordt tijdens het zaaien of een paar dagen ervoor op de grond aangebracht.
Superfosfaat
In dit type is fosfor aanwezig in de vorm van fosforzuur. Op basis van het productieproces heeft superfosfaat drie verschillende kwaliteiten: enkelvoudig, drievoudig en dicalcium. Bij toevoeging aan aarde verandert het zuur in wateroplosbaar fosfaat. Deze verbinding is geschikt voor alle grondsoorten en wordt gebruikt tijdens het zaaien of verplanten.
Meststoffen met kaliumgehalte
De twee meest gebruikte soorten kaliummeststoffen zijn - kaliumsulfaat en kaliummoord. Beiden zijn zeer goed oplosbaar in water en worden voor of tijdens het zaaien toegevoegd. Ze zijn goed voor zandgrond en worden gebruikt voor bepaalde gewassen zoals pepers, aardappelen, fruitbomen enz. Deze meststoffen mogen alleen worden gebruikt als het kaliumgehalte van de grond onvoldoende is.
Het fundamentele voordeel van anorganische meststoffen in vergelijking met organische meststoffen is dat ze veel minder omvangrijk zijn. Als gevolg hiervan wordt het voor de planten gemakkelijker om ze van de grond naar de verschillende delen te dragen. Aan de andere kant is het voordeel van organische meststoffen dat ze niet vermengd raken met grondwater en watervervuiling veroorzaken, noch de groei van omringende planten nadelig beïnvloeden.
