Een bladverliezende boom met hangende takken, de treurwilg wordt veel gekweekt voor sierdoeleinden. Dit artikel geeft een kort overzicht van de boom, die symbool staat voor verdriet.
De treurwilg (Salix babylonica) is een boom die tot het geslacht behoort Salix in het gezin Salicaceae. Dit geslacht omvat ongeveer 400 soorten bomen en struiken. De smalbladige soorten die groeien als struiken worden osiers genoemd en die met brede bladeren worden sallows genoemd. Bepaalde soorten zoals treurwilgen groeien als bomen, terwijl dwerg treurwilgen (Salix herbacea) zijn kruipende struiken met een maximale hoogte van ongeveer vijf tot tien centimeter.
De treurwilg komt oorspronkelijk uit China, maar wordt veel gekweekt in de Verenigde Staten en Canada. De boom is ook wel bekend als Peking wilg of Babylon wilg. De naam treurwilg is afgeleid van zijn hangende bladerdak, het belangrijkste aantrekkelijke kenmerk van de boom die veel wordt gebruikt in landschapsarchitectuur. De treurwilg is een van de eerste bomen die in de lente bladeren draagt en de laatste die in de herfst het loof verliest. Deze boom ziet er spectaculair uit met zijn glanzend groene blad dat in de herfst geel kleurt. Vanwege zijn uiterlijk wordt de treurwilg vaak geassocieerd met religie, mythologie, literatuur en poëzie.
Fysieke kenmerken
Zoals hierboven vermeld, is het meest opvallende kenmerk van de treurwilg zijn hangende takken met glinsterende bladeren. Het heeft een korte stam en wijd uitgespreide takken die de hele boom een aparte vorm geven. De bruin gekleurde bast wordt gebruikt voor therapeutische doeleinden. Het melksap van de boom bevat salicylzuur, dat in de negentiende eeuw voor medicinale doeleinden werd gebruikt. Het werd echter al snel vervangen door een synthetische versie (aspirine) die in 1897 werd ontwikkeld. De treurwilg is een snelgroeiende boom die, als hij volgroeid is, een hoogte van ongeveer 45 tot 70 voet kan hebben.
De lange en smalle bladeren hebben een breedte van ongeveer 0,25 tot 0,5 inch en een lengte van 1,5 tot 2,5 inch. Ze zijn afwisselend en spiraalvormig gerangschikt; met spitse punten, gekartelde randen en bleke onderkant. Treurwilgen bloeien vroeg in de lente en hun bloemen zijn gerangschikt in katjes (cilindrische, spike-achtige bloeiwijze). De boom is tweehuizig en heeft een korte levensduur. Het hout van de boom wordt gebruikt voor het maken van krekelvleermuizen, fluiten, fluitjes, dozen, visvallen en bezemstelen.
Groeicondities
Treurwilgen worden vaak gezien in de buurt van waterbronnen zoals beken, rivieren en vijvers. Deze bomen kunnen water opnemen en worden gekweekt op plaatsen met plassen en modder. Treurwilgen worden ook aangeplant om bodemerosie te voorkomen. Ze kunnen worden vermeerderd met stengelstekken of zaden. Ideale groeiomstandigheden zijn onder meer vochtige en goed doorlatende grond en gedeeltelijke tot volle zon. Treurwilgen mogen niet in de buurt van gebouwen of andere constructies worden geplant, omdat hun wortels ondergrondse leidingen, draden en afvoer kunnen verstoren.
Regelmatig water geven is een van de belangrijkste aspecten van de verzorging van treurwilgen. De boom heeft regelmatig water nodig tijdens droge seizoenen, als er geen waterbron in de buurt is. Het kan dus drogere grond verdragen, als het regelmatig water krijgt. Snoeien wordt vaak gedaan om takken te verwijderen die de grond raken. Treurwilgen zijn vatbaar voor schimmelproblemen zoals wilgenschurft, zwarte kanker en wilgenziekte; en bacteriële ziekten zoals kroongal. Ongedierte zoals boorders, rupsen, bladluizen en schubben kunnen deze bomen aantasten. Ze kunnen geen vorst verdragen en groeien het beste in USDA zones 5 tot 10.
Hoewel treurwilgen op grote schaal worden gekweekt als sierbomen, hebben ze de neiging invasief te worden. Je kunt deze boom in je tuin planten vanwege zijn pure schoonheid.
