Net als veel andere planten zijn rododendrons ook vatbaar voor ziekten. Hier is een kort overzicht van de veel voorkomende ziekten die deze planten aantasten.
Rhododendrons behoren tot de populaire keuzes voor landschapsarchitectuur, omdat ze spectaculaire en opzichtige bloemen produceren. Rododendron is een geslacht van bloeiende planten en behoort tot de familie Ericaceae. Ongeveer 100 soorten planten zijn opgenomen in dit geslacht, en de meeste van deze planten produceren opzichtige bloemen. Azalea's behoren tot de meest populaire rododendrons die vaak worden gebruikt voor landschapsarchitectuur. Rhododendrons zijn echter vatbaar voor verschillende ziekten en de meeste kunnen met de juiste zorg en behandeling worden voorkomen.
Stam dieback
De meest voorkomende rhododendronziekte is afsterven van de stengel, die wordt gekenmerkt door afsterven van de takken, in een verder gezonde plant. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een schimmel genaamd Botryosphaeria dothidea. Waargenomen is dat de binnenste delen van de bast van de afstervende takken een roodbruine verkleuring ontwikkelen. Als u symptomen van afstervende stengels opmerkt, schraap de schors dan met een mes en controleer op roodachtige verkleuring. Deze ziekte kan worden bestreden door te snoeien. Met andere woorden, de geïnfecteerde (afstervende) takken moeten op zijn vroegst worden verwijderd. Dergelijke gesnoeide takken moeten op een afgelegen locatie worden weggegooid en het snoeigereedschap moet worden gedesinfecteerd met bleekoplossing.
Leaf Gall
Bladgal wordt vaak gezien in azalea's en is een ziekte in het voorjaar die andere rododendronsoorten kan treffen. In dit geval ontwikkelen de bladeren, knoppen of stengels gezwollen gezwellen met vervormde vormen. Soms kunnen deze gezwellen bedekt worden met witte vlekken. Deze aandoening wordt veroorzaakt door de schimmel Exobasidium, en het kan worden gecontroleerd door het verwijderen van gezwollen delen die moeten worden verbrand.
Oedeem
Meestal ontwikkelt deze toestand zich tijdens het laatste deel van de winter, vooral als het koud weer is en de grond warm blijft. Deze aandoening wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van waterblaren op de bladeren en andere delen. Het wordt veroorzaakt door de overopname van water door de wortels. Naarmate de waterdruk in de cellen toeneemt, ontstaan er blaren op de bladeren. In ernstige gevallen zijn dergelijke blaren ook op de bloemen en op andere delen te vinden. Deze blaren kunnen ook hard worden en lijken op wratten. Deze toestand kan uiteindelijk de groei van de planten beïnvloeden. Dit kan worden beheerst door te veel water te geven en door de planten uit elkaar te zetten, zodat ze voldoende luchtcirculatie krijgen.
Chlorose
Chlorose is een ziekte die wordt gekenmerkt door vergeling van rododendronbladeren. Deze aandoening wordt veroorzaakt door het niet beschikbaar zijn van micronutriënten, die nodig zijn voor een gezonde groei van deze planten. Deze micronutriënten zijn onder meer ijzer, mangaan en zink. Het is dus altijd aan te raden om rododendrons niet in sterk alkalische grond te planten. Dergelijke vergeling kan ook worden veroorzaakt door verontreinigende stoffen. Het is dus beter om ze uit de buurt van locaties te planten, waar ze kunnen worden blootgesteld aan dergelijke chemicaliën. Als u de aandoening wilt behandelen, test dan de grond om de ontbrekende voedingsstof te achterhalen.
Echte meeldauw
Dit is een schimmelziekte die wordt gekenmerkt door witte of grijze vlekken of coating op de bladeren en andere delen. Mogelijk merkt u ook dat de aangetaste bladeren eraf vallen. In ernstige gevallen kan de groei van de plant worden belemmerd. Deze ziekte wordt meestal aangetroffen in vochtige klimaten en zeer zelden bij koud weer. Rhododendrons in de kustgebieden zijn dus vatbaarder voor echte meeldauw. Deze ziekte kan worden bestreden door de aangetaste bladeren te verzamelen en te verbranden en de plant te besproeien met een fungicide.
Er zijn verschillende andere rhododendronziekten, zoals bladvlekken en wortel- en kroonrot. Hoewel bladvlekken kunnen worden bestreden met een fungicide, kan wortel- en kroonrot tot op zekere hoogte worden voorkomen door rododendrons in goed doorlatende grond te planten. Zelfs ongedierte zoals bladluizen, schorskevers, spintmijten, schubben, snuitkevers en rupsen kunnen deze plant aanvallen. Voorzie deze planten dus van gezonde groeiomstandigheden, zodat de meeste van deze ziektes voorkomen kunnen worden.
