De kokosnoot is een veelzijdige vrucht. Dit artikel onderzoekt de mogelijke oorsprong en geschiedenis van de kokospalm.
De kokospalm is een grote en hoge palm met een hoogte van ongeveer 30 m. Het heeft geveerde bladeren die elk ongeveer 6 m groot worden, met een lengte van ongeveer 90 cm. De palm draagt polygamomonomische bloemen, waarbij zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen bloeien binnen dezelfde bloeiwijze. De palm vertoont zowel kruisbestuiving als zelfbestuiving. De gedragen vrucht is eetbaar en het water in de omhulling van de pit is zoet.
Botanisch aangeduid als de Cocos nucifera, het is een lid van de Arecaceae of palmfamilie. In feite is het het enige lid van het geslacht Cocos. Het gedijt goed in de tropische regio's en is een belangrijk handelsonderdeel vanwege de verschillende decoratieve, culinaire en niet-culinaire toepassingen. Interessant is dat elk onderdeel ervan op de een of andere manier wordt gebruikt.
Geschiedenis
Inheems in de tropen, lijkt de palm zijn weg te hebben gevonden over de continenten. De vrucht, die licht en drijvend is, zou mogelijk zijn eigen koers over de hele wereld hebben gevonden, met behulp van zeestromingen. Het kan worden gevonden tot aan Noorwegen in het noorden, waar de mensen er eeuwenlang voor hebben gezorgd dat het zaad onder de juiste ‘geschapen’ omstandigheden ontkiemde. Er wordt aangenomen dat de vrucht en de palm hun weg naar Hawaï vonden vanwege de opzettelijke inspanningen van Polynesische reizigers.
De naam 'kokosnoot‘, Zo wordt aangenomen, werd aan deze boom toegekend door Spaanse en Portugese ontdekkingsreizigers. De naam is afgeleid van het Iberische ‘El Coco‘, Wat verwees naar een mythisch harig monster. De pit en het haar rond de vrucht hebben waarschijnlijk deze verbinding gegenereerd. Het achtervoegsel ‘noot‘Is toegevoegd om te verwijzen naar de zaaddragende palm, net zoals naar de meeste andere boomzaden wordt verwezen, in het Engels. De naam bleef hangen en tegenwoordig kent de hele wereld de boom als de kokospalm.
Mogelijke oorsprong
Men neemt aan dat de kokosvrucht en de palm hun oorsprong hebben op Zuid-Aziatische bodem. Uit onderzoek blijkt dat de palm afkomstig is uit de Gangesdelta in Azië. Er zijn een aantal onderzoeken die ook beweren dat de vrucht zijn oorsprong vindt in de noordwestelijke regio van Zuid-Amerika.
Er wordt onderzoek gedaan naar een aantal fossielenbestanden. Sommige van de fossielen die in Nieuw-Zeeland zijn gevonden, zijn een indicatie van het feit dat de palm al 15 miljoen jaar geleden bloeide langs de kust van Nieuw-Zeeland. In Azië blijkt uit onderzoek dat de fossielen die zijn opgegraven in Kerala, het ‘Land van de kokosnoten’, veel ouder zijn. De fossielen die in Khulna, Bangladesh zijn gevonden, worden echter erkend als de oudste. De vrucht heeft ook een speciale vermelding in de Mahavamsa-teksten van Sri Lanka, die dateren uit de 1e eeuw voor Christus.
Ideale klimatologische omstandigheden
De kokospalm gedijt in principe in de tropische regio's van de wereld. Het vereist warme klimatologische omstandigheden voor groei. De natuurlijke omstandigheden die het beste passen bij de groei zijn:
- Zandgrond, met een hoge zouttolerantie
- Overvloedig zonlicht, met een gemiddelde jaartemperatuur van 27 ° C
- Regelmatige regenval van ongeveer 150-200 cm, jaarlijks
- Hoge luchtvochtigheid
- Afwezigheid van een bovenliggende luifelgroei
Ziekten
De kokospalm is erg vatbaar voor dodelijke vergeling, een ziekte van fytoplasma. Het wordt ook bedreigd door eriophyidmijten. De vrucht is een favoriet voedsel voor de larven van de Lepidoptera (vlinder en mot). De kokosnootbladkever voedt zich met de malse bladeren en beschadigt de zaailingen.
Hawaii en Florida zijn de enige twee staten in de Verenigde Staten waar de palm kan worden gekweekt. Af en toe wordt een palm waargenomen in bepaalde microklimaten zoals die waargenomen in de Tampa-St. Petersburg-Clearwater, in en rond Cape Canaveral, Orlando-Kissimmee-Daytona Beach, Rio Grande Valley en Galveston Island.
Tegenwoordig wordt de Filippijnen erkend als het leidende land ter wereld op het gebied van kokosproductie. Overal in Azië wordt de boom vereerd vanwege zijn malse kokoswater, gedroogd fruit, olie, een aantal producten op basis van schelpen en het kokosmerg.
