Struisvogelvaren is een van de meest voorkomende en herkenbare varens. In dit artikel wordt uitgelegd hoe u voor hen moet zorgen.
Struisvogelvaren is een varensoort afkomstig uit Noord-Amerika. De wetenschappelijke naam is Matteuccia struthiopteris. Matteuccia komt van de naam van een Italiaanse natuurkundige, die de naam Carlo Matteucci gebruikte en struthiopteris komt uit de Griekse taal. ‘Stroutheios’ betekent in het Grieks ‘van een struisvogel’ en ‘pteris’ betekent ‘varen’. Struisvogelvaren heeft ook andere namen, zoals Fiddlehead-varen, Hardy-varen en Tuinvaren.
Informatie
Struisvogelvaren is een grote, gevederde varen. Je kunt struisvogelvaren onderscheiden van andere varenplanten door naar het kenmerkende, vruchtbare varenblad te kijken. Op de stengel van een struisvogelvaren is fijn wit haar zichtbaar. Het wordt gevonden in bladverliezende, vochtige grond en ook in gemengde bossen, beboste rivierbodems en ook in moerasgrond, maar het geeft de voorkeur aan zure grond. De oorspronkelijke habitats van struisvogelvaren zijn de gebieden in New England, in het noorden en westen van Illinois en in het oosten van Canada. Het wordt grotendeels gevonden aan de oevers van de rivieren Grand Cascapedia en Matane. Het groeit meestal tot een hoogte van 3 tot 6 voet en groeit tot 2 tot 3 voet breed. Struisvogelvaren reproduceert via sporen. De vruchtbare bladeren die na de vegetatieve bladeren worden geproduceerd, gaan de winter mee, maar niet de zomer. De sporen worden ergens halverwege de winter afgestoten. De voortplanting vindt plaats via zijn wortelstokken. Als je één struisvogelvaren plant, zie je deze zich snel vermenigvuldigen voor je ogen. Het wordt normaal gesproken gekweekt in tuinen of langs de grenzen van huizen.
Fiddleheads van struisvogelvaren worden jong geoogst voor voedsel. Deze fiddleheads worden normaal gesproken ongeveer 10 tot 15 minuten in water gekookt, gestoomd of zelfs in olie gebakken. De smaak van deze fiddleheads is als die van asperges of sperziebonen. Ze worden meestal gegeten als groenten, augurken of worden gebruikt in salades, soepen of omeletten. Het is echter belangrijk om onderscheid te kunnen maken tussen struisvogelvarenkop en andere varenvioolkoppen, omdat de vioolkoppen van andere soorten varen giftig van aard kunnen zijn of ook niet lekker kunnen smaken.
Zorg
Struisvogelvaren is heel gemakkelijk te kweken en groeit ook snel. Een van de belangrijke punten om te onthouden is dat het een rijke, vochtige, maar goed doorlatende grond nodig heeft. Deze varens groeien goed in schaduwrijke gebieden, maar het is prima als ze in de zon worden gehouden, mits er voldoende water in de grond is. Ze groeien goed in luchtvochtigheid. Het is belangrijk om een regelmatig waterschema te volgen, vooral in het eerste groeiseizoen. Dit zal hen helpen bij het opzetten van diepe en uitgebreide wortelstelsels. Struisvogelvaren is echter geen grote fan van wind, daarom kan hij er maar beter voor worden beschut.
Het belangrijkste onderdeel van de verzorging is dat het vroeg in het voorjaar moet worden getransplanteerd, of wanneer de zomer ten einde loopt en de vruchtbare bladeren geel zijn geworden. Als er in de lente nieuwe groei is, zorg er dan voor dat je de oude bladeren snijdt. Als u meer varens wilt vermeerderen, verdeel dan de onderstam en plant deze vervolgens opnieuw. De grond waarin u struisvogelvaren wilt laten groeien, moet bedekt zijn met mulch om het vochtgehalte op peil te houden. Denk er tegelijkertijd aan om in de herfst geen meststoffen op de grond te gebruiken.
Er zijn geen insecten waarvan bekend is dat ze deze varen ernstig aanvallen. De ergste vijand van struisvogelvaren is vorst, omdat het niet alleen de krokodillen vernietigt, maar ze ook oneetbaar maakt. Deze varen wordt aangevallen door de rupsen van de struisvogelvarenboormot, maar alleen in het gebied van New England. Deze rupsen boren zich door de stengels en / of het wortelstelsel van de varen.
