De iep is een boom bij uitstek om in de schaduw te planten, maar ook om kwaliteitshout te verzamelen. Enkele van de feiten die ermee verband houden, worden in dit artikel gepresenteerd, waardoor u deze loofboom van anderen kunt onderscheiden.
Iepen zijn enkele van de uitstekende opties, geplant voor landschapsarchitectuur in schaduwrijke gebieden en op plaatsen met veel verkeer. Feiten over hun vorm, grootte en aanpassingsvermogen zijn zo indrukwekkend dat ze voorheen een populaire boom werden om te groeien in bermen en openbare plaatsen. Niettemin, een ziekte-aanval begin 20th eeuw eiste zijn tol van deze boomcultivars, wat leidde tot de dood van miljoenen van dergelijke bomen.
Interessante feiten
De Amerikaanse iep is inheems in het oostelijke deel van Noord-Amerika. Het heeft een wenselijke luifel, met de takken die uitgespreid zijn, waardoor een vaasachtige vorm ontstaat. Het is niet moeilijk om het te identificeren, omdat de boomdelen karakteristieke kenmerken hebben die verschillen van andere bomen. De hoogte verschilt op basis van de cultivar, hoewel de gemiddelde hoogte 90 voet blijft met een bijna dezelfde spreiding. Op de vervaldag meet de omtrek van een gezonde boom ongeveer 2 - 4 voet in diameter. Meer aspecten met betrekking tot deze rassen worden hieronder toegelicht:
Taxonomie
In hun botanische classificatie delen ze de orde Rosales met roos. Hun familie is echter Ulmaceae, die een groep bladverliezende en groenblijvende bomen omvat. De bladeren en schors van deze planten bevatten slijmachtige stoffen. Wetenschappelijk gezien worden ze vertegenwoordigd door de geslachtsnaam Ulmus, terwijl de soortnaam verschilt naargelang de variëteit.
Bladeren
Hun loof is afwisselend in de twijgen gerangschikt en wordt in de herfst gelig. Hun bladeren (3 - 6 inch lang) hebben een gezaagde marge, enkel of dubbel getand, en lopen taps toe naar de top. Andere kenmerken zijn een asymmetrische basis, puberale onderkant en meerdere vertakte aderen.
Schors
Hun externe bast is grijsachtig van kleur en vertoont de aanwezigheid van schubben, groeven en richels. Het afbladderen van de bast van de Chinese iep is een wenselijke eigenschap voor gebruik als sierboom. Het is glad en het binnenste vezelige deel wordt in de kruidengeneeskunde gebruikt om verschillende medische problemen te verlichten.
Bloem en fruit
Hun apetale bloemen zijn onopvallend. Ze ontwikkelen zich over het algemeen in het voorjaar en zijn klein van formaat en groen of rood van kleur. Sommige iepen produceren vruchten, andere niet. De fruitsoort wordt samara genoemd, die te herkennen is aan de kleine inkeping in het midden. De groene vrucht, met twee vleugelachtige structuren, omsluit een rond gevormd zaadje.
Plant factoren
Het planten van dergelijke bomen verschilt niet van het planten van andere halfverliezende of loofverliezende bomen. U kunt een zonovergoten gebied met vruchtbare, goed doorlatende, neutrale grond (bij voorkeur kleiachtige of zandige leem) kiezen om ze te laten groeien. Daarnaast is het handhaven van een optimale luchtcirculatie een must om de kans op ziekteaanvallen te verkleinen.
Zorg
Strenge zorg voor de iep is noodzakelijk in de beginfase van de groei, of totdat het jonge boompje zich in het teeltgebied heeft gevestigd. Zorg ervoor dat de grond te allen tijde vochtig is om een snelle wortelgroei te bevorderen. Snoei de boom na rijping eens in de drie jaar om zwakke takken te verwijderen en om een gezonde groei te bevorderen.
Ziekten
De Amerikaanse iep is vatbaar voor iepziekte. Men denkt dat het geïmporteerde Europese timmerhout (rond de jaren dertig) de drager is van deze schimmelziekte, die wijdverspreid werd in dergelijke bomen in Amerika. De iepenschorskever is verantwoordelijk voor het overbrengen van ziekteverwekkers naar de sierbomen.
Het ziekte-effect
De besmetting van deze ziekte komt meestal voor bij bomen die een hoogte van ongeveer 12 meter bereiken. Eenmaal geïnfecteerd, blokkeert de schimmel de vaatbundels en vermindert de distributie van water en voedingsstoffen naar de resterende delen. De besmette boom sterft na enige tijd af. Op dit moment is er geen effectieve beheersmaatregel voor deze ziekte.
Dit zijn dus enkele van de aspecten die verband houden met de iep. In plaats van met zieke Amerikaanse variëteiten om te gaan, wordt landschapsarchitect geadviseerd om ziektebestendige soorten te planten. Voor hetzelfde worden hybride variëteiten (American Liberty, Delaware en Independence) ontwikkeld die resistent zijn tegen de bovengenoemde ziekte voor algemene plantage in Noord-Amerika.
